لوله پلیکا فاضلابی

یکی از مهمترین دلایل بررسی تخریب دمایی پلیمرها ، اهمیت بررسی چگونگی آتش گیری آنهاست. این مطالب بارها مورد مطالعه قرار گرفته است.

ابتدا دانشمندی به نام VAN KERVELEN بیان داشت که برای بیشتر پلیمرها شاخص اکسیژن می تواند رابطه مستقیمی با تخریب دمایی داشته باشد. این موضوع توسط روش آنالیز ترموگراویمتری در شرایط ویژه بررسی شد. پس از آن بررسی های بیشتری جهت درک ارتباط LOI با دمای تخریب انجام گرفت که البته نتایج نشان داد بین این دو پارامتر نمی توان رابطه مشخصی به دست آورد. این تحقیقات تا به امروز نیز ادامه داشته است. امروزه می توان گسترش شعله را با توجه به داده های حاصل از تخریب دمایی ماده پیش بینی نمود. واضح است که پلیمر تا وقتی شکسته و تخریب نشود، قابل سوختن نیست.

تمامی موارد آلی می سوزند اما هرچه دمای سوختن بالاتر باشد، آن ماده ایمن تر است. در سال های گذشته برای دستیابی به دمای اشتعال مواد از آزمونی بر اساس استاندارد ASTMD 1929 استفاده شده است. در این آزمون تکه ای از نمونه داخل کوره قرار داده شده و در جریان آهسته هوا به آن گرما اعمال می شود. این روش برای مقایسه مواد مختلف مناسب است. بر اساس این روش دمای آتش گیری PE برابر 349درجه سانتیگراد بوده در حالیکه این دما برای PVC برابر 454 درجه سانتیگراد است.

در مورد PVC سخت، داده های فراوان حاصله از ویژگی های مربوط به آتش گیری این ماده نشان می دهند که این ماده تمایل بسیار کمی برای آتش گرفتن دارد.

برخی از این ویژگی ها به شرح زیر هستند:

دمای فش اشتعال 391 درجه سانتیگراد

دمای اشتعال خود به خود 454 درجه سانتیگراد

زمان اشتعال 450-10000S

زمان اشتعال 12-45S

زمان اشتعال 12-45S

جریان بحراتی حرارتی 30-33 KW/M

روش هایی جهت حفظ و نگهداری لوله پلیکا فاضلابی​

1 – بازرسی ادواری به صورت حضوری و از راه دور

2 – حفاظت پيشگيرانه منظم

الف – پاک کردن با فشار هيدروليک بالا

ب – توپی ها

ج – پاك كردن توسط ميله

چ – درزگيری کردن

3 – اقدامات اضطراری خارج از برنامه

الف- هيدروليک پرفشار

ب – پاك كردن توسط ميله

ج – اره نمودن ریشه ها

ح – تیغه ها